Lessen van de lockdown

In de hoek van het kantoortje van Sporten Voor je Deur aan de Oudenoord ligt een enorme stapel autobanden. ‘Voor het betere gooi- en smijtwerk tijdens een bootcamp’, legt Ankelien Barkman (50) uit. Het duurt even voor ze gaat zitten. Bewegen is haar ding. ‘Dat is altijd al zo geweest. Tijdens mijn opleiding tot journalist stond ik al als aerobic-juf in een Utrechtse sportschool. Als tv-regisseur ontdekte ik later hoe leuk ik het vind om te ondernemen. En weer later, als juf voor de klas, leerde ik goed lesgeven. Want als een kind je begrijpt, kan je het een volwassene ook goed uitleggen.’

35 actieve groepen
‘Bewegen, ondernemen en lesgeven dus, ik vond het allemaal even leuk’, vertelt ze. ‘Dat is moeilijk kiezen. Pas toen ik vijf jaar geleden voor de deur van mijn woning met mijn buurvrouw stond te praten, viel het kwartje. Ik vertelde haar dat ik een sportclubje op wilde richten voor de buurt. ‘Waarom doe je het niet hier voor de deur?’, zei ze. Sporten Voor je Deur was geboren. Dat eerste groepje bestaat nog steeds. Er zijn vriendschappen ontstaan. Het is een leuke manier om mensen uit je buurt te leren kennen. Inmiddels zijn we uitgegroeid tot maar liefst 35 actieve groepen, door de hele stad en ook in de regio. Als het even kan wil ik het concept verder uitrollen over de rest van het land, op franchisebasis.’

Snel geschakeld
En toen kwam corona. ‘We moesten stoppen. Ik schrok me natuurlijk rot. Wat nu? Ik heb heel snel geschakeld: de volgende ochtend begon ik al met de eerste workout, live via YouTube. En omdat mijn trainers zzp’ers zijn, heb ik hen direct gevraagd of ze mee wilden doen. Dat vond ik belangrijk, de mensen die geld nodig hadden heb ik kunnen doorbetalen.’

Meer dan 150 work-outs
‘We hebben letterlijk alles uit de kast gehaald. Drie keer per dag waren we online. Creatieve workouts met flesjes en boeken als gewichten. Een koekenpannen-bootcamp, kickboksen met je partner, een was-opvouw-bootcamp, de gekste dingen. Vaak gewoon vanuit de huiskamer. Ook voor kinderen, want die hadden opeens geen gym meer. Dus vroeg ik mijn zoons om mee te doen. ‘Ik ga toch niet voor schut staan met m’n moeder voor zo’n camera?’, was de reactie van de oudste. Ik heb hem moeten betalen, maar als een ervaren instructeur deed hij even later wel de trampoline-work-out en acrobatiek voor kinderen. Er kwamen familie-work-outs, met mijn partner erbij. We hebben hele ruzies uitgevochten voor de camera, maar we gingen gewoon door. Het werd soms bijna reality-tv. Achter me zag je één van mijn zoons met zijn iPhone als een soort leguaan op de bank hangen, terwijl ik mijn andere zoon vroeg of hij even tegen pappa wilde zeggen dat hij zachtjes moest doen boven. In totaal hebben we meer dan 150 work-outs gemaakt. Via YouTube, Facebook en later ook Zoom. En het werd heel erg gewaardeerd.’

Trommel je trainers op
‘Veel andere sportscholen hebben tijdens deze periode kansen laten liggen’, vindt Ankelien. ‘Probeer altijd te kijken naar de mogelijkheden, is mijn les uit deze periode. Trommel je trainers op, die krijgen toch betaald. Zet ze in een zaaltje en laat de camera draaien. Een week later kan je work-out online staan. Als je pas anderhalve maand later iets gaat doen, dan ben je veel te laat.’

Jankend voor de camera
‘Op 11 mei klonk eindelijk het verlossende woord. Ik stond bijna jankend voor de camera om mijn buitensporters het goede nieuws te vertellen, zo blij was ik. Het had ook fout kunnen gaan. En ik voelde me bevrijd. Jongens, we mogen weer naar buiten. We zijn klein begonnen, stap voor stap naar de oude groepsgrootte. Met aanpassingen natuurlijk. Op de plaats, met pionnen. Anderhalve meter afstand. Verplicht aanmelden. En geen interactie. Dat ging gelukkig prima, iedereen was blij dat de deuren weer open mochten.’

Gigantische piek
‘Uiteindelijk is maar 12% van de buitensporters tijdens de lockdown afgehaakt. En nog mooier: na de herstart zagen we direct een gigantische piek in nieuwe aanwas. Veel mensen hadden onze online filmpjes ontdekt, onze naamsbekendheid was enorm gegroeid. En we hadden een voorsprong: de binnensportscholen waren nog gesloten. Bovendien groeit juist nu het besef dat buiten sporten veiliger en gezonder is. De eerste maand na de herstart had ik al honderd nieuwe proeflessers. En als er een tweede golf komt? Dan pak ik het online programma zo weer op.’

Nieuwe kansen
Nog altijd geeft ook Ankelien zelf iedere avond een training, ergens voor een deur of op een pleintje. ‘Ik hou van beweging in de breedste zin van het woord. Letterlijk, maar ook in de zin van een zoektocht naar nieuwe kansen. Ook daarin kan ik niet zo goed stilzitten. Dan verzin ik weer wat. Dat blijkt maar weer.’