Muzikant en producer Eva van Manen (28) laat komend voorjaar jongeren uit Ondiep hun eigen liedjes ten gehore brengen. Zodat ze elkaar écht leren kennen.
Datum: Jaargang 01 | Nummer 02
Tekst: Tim de Hullu
Beeld: Nadine van den Berg | Het Huis
’Rap in Ondiep, die combinatie maakt nieuwsgierig’
Toen Eva dit voorjaar door Ondiep liep om na te denken over een muzikaal project in de wijk, merkte ze dat mensen moe zijn geworden van al die journalisten en onderzoekers die maar weer in de problemen in de volkswijk willen roeren. Daarom vermeed ze het woord onderzoek, maar sprak ze over een mogelijk theaterprogramma. ‘Vonden mensen direct leuk. Ze vroegen: wat voor toneelstukje is het dan?’ Dan was het ijs gebroken en kreeg Eva veel informatie over wat er speelde.
Vanuit Het Huis Utrecht aan de Boorstraat, waar jonge maakster Eva theaterstukken creëert, had Eva de tip gekregen ‘iets’ met Ondiep te doen. Met een diner voor vluchtelingen en Utrechters had ze het doorbreken van vooroordelen en ontmoetingen tussen mensen centraal gesteld. Nu was het tijd voor een groter project met dezelfde thematiek. Ze wilde weten wat er speelde in de wijk die door renovatie en nieuwbouw flink veranderde.
Veryupt
Wat ze verwachtte, hoorde ze: veel verhalen over dat het vroeger beter was. Dat de deur altijd openstond. Dat mensen vroeger voor elkaar zorgden, langskwamen met een pannetje soep. En dat de huizen nu te duur zijn geworden voor de echte Ondiepers en de wijk is ‘veryupt’. Eva hoorde de verhalen aan, nam alle gevoelens serieus, las verschillende onderzoeken over ‘gebrek aan sociale cohesie’ in Ondiep, maar dacht: Ik ga me niet bezighouden met de problematiek en mogelijke oorzaken. Ze besloot zich te richten op de toekomst, op jongeren. ‘Zij weten niet hoe het was en vormen de nieuwe generatie die in deze wijk opgroeit en een samenleving opbouwt.’
Zonder de inhoud te regisseren, wil ze van jongeren rond de 16/17 jaar, met uiteenlopende achtergronden, weten wat er in hun eigen leven speelt. Via organisaties als de Buurtcamping Utrecht en Stichting Jongerenwerk Utrecht heeft ze al veel lijntjes uitstaan. Eva beraadt zich nu op een strategie om de verhalen bij hen los te weken. ‘Ik denk erover om met jongeren te praten over hun route van school naar huis. Wat doen ze, met wie zijn ze, hoe voelen ze zich dan?’ Ze wil met zo’n twintig jongeren in gesprek. De input moet resulteren in liederen, dé manier om verhalen en gevoelens over te brengen. Vijf deelnemers maken op basis van alle verhalen samen met Eva en rapper Gideon Everduim (artiestennaam Gikkels) een muziekstuk en treden daarmee op, naar verwachting in mei 2018. De precieze locatie is nog niet bekend, maar buurthuis De Speler of het ZIMIHC-theater liggen voor de hand.
Rapmuziek
Of Eva mee gaat zingen? ‘Mijn streven is om dat niet te doen. Wel maak ik de beats en misschien dat ik gebruik maak van een koortje om de deelnemers wat houvast te geven. Maar het moet echt hun muziekstuk worden.’ Haar doel is dat de deelnemers anders naar hun vooroordelen gaan kijken. Vooroordelen over anderen, maar ook over zichzelf. Een man die Eva op een bankje bij De Plantage trof, verwoordde dat treffend. Hij was conciërge geweest op een school en zag oud-leerlingen in een winkel achter de kassa zitten die hun opleiding niet hadden afgemaakt. Hij geloofde dat ze meer in hun mars hadden. ‘Dat maakte hem verdrietig’, zegt Eva. ‘Een beeld van jezelf kan hardnekkig zijn, terwijl je als jongere heel veel verschillende keuzes kunt maken voor je toekomst.’ Rap in Ondiep, die combinatie maakt nieuwsgierig. Want is dit geen wijk waar het Nederlandstalige lied razend populair is, ook onder jongeren? ‘Zeker’, zegt Eva. ‘En zelf ben ik als oud-student aan de kleinkunstacademie vooral gewend mooie liedjes te maken. Een mix van dit alles moet heel bijzondere muziek opleveren!’