Lucrative Dumpster Dives

Toen Angelina Kumar (32) ruim vier jaar geleden in Nederland kwam om Beeldende Kunst te gaan studeren, wist ze niet wat ze zag. Als geboren Indiase had ze geleerd zuinig te zijn op haar spullen. Iets weggooien alleen maar omdat je er op uitgekeken was, kwam niet in haar op. In haar cultuur werd alles van waarde van generatie op generatie doorgegeven en wat wél bij het vuilnis terecht kwam, was dan ook echt onbruikbaar. Nee, dan in Nederland. Hier vond je de mooiste spullen en materialen bij het grof vuil. Wat een verspilling.

Vrachtwagens vol
Ook tijdens haar studie zag ze hoe veel bruikbaars zomaar werd weggegooid. ‘Er wordt hier natuurlijk dag in dag uit heel veel materiaal gebruikt’, vertelt ze. ‘Maar als het semester afgelopen was, zag ik vrachtwagens vol herbruikbare spullen wegrijden. Niet naar de kringloop, maar naar de vuilstort. Dat kon ik op een gegeven moment niet langer aanzien. Ik voelde de drang om hier iets aan te doen. Niet alleen voor mezelf, maar ook voor de toekomst. Die van mijn eigen dochtertje bijvoorbeeld.’

Enorme behoefte
Angelina begon alles te verzamelen wat nog bruikbaar was, in haar atelier in HKU Pastoe, aan de Rotsoord. Hout, verf, elektronica, textiel, noem maar op. ‘Het begon als een experiment, maar al snel bleek dat er een enorme behoefte was’, vertelt ze. ‘Steeds meer medestudenten wisten me te vinden. Eerst om bruikbare spullen uit te zoeken, maar ook steeds vaker om herbruikbare materialen te brengen. Want dat is het principe: de ‘art swap shop’ was hiermee een feit – en werd ook mijn afstudeerproject.’

Rondsnuffelen
‘Het werd zo groot, dat ik al snel meer plek nodig had’, vervolgt ze. ‘De HKU bood me eerst een plek in de fietsenstalling, maar ook dat werd te klein en was te koud in de winter. En toen vond ik de huidige locatie, heel zichtbaar in het gebouw.’ Als naam bedacht ze ‘Lucrative Dumpster Dive’. ‘Dumpster diving is eigenlijk het rondsnuffelen in vuilnis, op zoek naar bruikbare spullen. En het woord ‘lucrative’ voegde ik toe, om aan te geven dat het hergebruik van dit materiaal van waarde is. Voor de studenten, die vaak weinig geld hebben, maar ook voor de planeet.’

Manier van denken
Inmiddels krijgt Angelina ook herbruikbare materialen van bijvoorbeeld BAK en IMPAKT en van verschillende festivals. En op andere locaties van de Hogeschool heeft ze onlangs mobiele versies van de Dumpster Dive geïntroduceerd. Aan de Oudenoord bijvoorbeeld. Locatiedirecteur Joris Renskers is daar heel erg blij mee. ‘Het sluit aan bij al onze inspanningen om het hier duurzamer te maken’, vertelt hij. ‘Wat voor de één afval is, is voor de ander goud. Juist die andere manier van denken is kunstenaars eigen. Zij staan vaak vooraan als het gaat om maatschappelijke verandering en ook op dit gebied kunnen zij veel impact hebben.’

Inspireren en uitdagen
‘Veel kunstenaars laten zien wat er zoal mis is met de wereld, maar ik wilde juist ook laten zien hoe het wél kan’, voegt Angelina toe. ‘En de HKU omarmde mijn initiatief. Ik ben inmiddels in gesprek met docenten die duurzaamheid ook een plek willen geven in het onderwijs. En dat is belangrijk. Tijdens de Dutch Design Week in Eindhoven hoorde ik over ‘circulair design thinking’, een manier van denken om complexe problemen op te lossen en die uitgaat van het continue hergebruik van materialen. Juist die creatieve manier van denken verdient een grotere plek in het kunstonderwijs. Daarom wil ik hier graag een lesprogramma voor ontwikkelen, dat vervolgens kan worden gebruikt bij de verschillende kunstopleidingen. Ik wil mensen inspireren, uitdagen en op vernieuwende gedachten brengen. Want dat is precies waar kunst voor bedoeld is.’

Hoger niveau
Angelina is nu bijna afgestudeerd. ‘Maar de Lucrative Dumpster Dive gaat door’, vertelt ze. ‘Ik blijf uiteraard betrokken, maar er zijn inmiddels veel studenten die meehelpen. Ook vinden sommigen hier een stageplek, op het gebied van social media bijvoorbeeld. En studenten van de opleiding Kunst en Economie van de HKU hebben mij geweldig geholpen bij het lanceren van de mobiele versies. De Hogeschool heeft zoveel creatieve studenten en docenten in huis, dat juist hier duurzaamheid naar een veel hoger niveau kan worden getild. En dit is een stap in die richting.’